vrijdag 31 december 2010

Losar Tashi Delek

It seems Tibetans take every opportunity to have a party. Last few days have been pretty darn cold, heavy rainfall covering the surrounding mountains with big packs of snow. Therefore some fire to keep the outside of the body warm and some spirits to keep the inside of the body warm were much appreciated. Happy new year everyone!

Dani surrounded by one Japanese three Tibetan tanka painters
Gepost door op

2 opmerkingen:

Sebastiaan Lamberts zei

Ik dacht dat ik op zoek was naar de juiste weg. Maar het bleek dat de "juiste" weg "onvindbaar" was. Verstopt en verscholen diep van binnen. Niet zozeer "onvindbaar" als in de betekenis van "onmogelijk om te vinden" maar het lijkt te verschuiven bij elke vinding van de ware betekenis ervan. Elke betekenis wordt een feit en elke feitelijkheid kan weer worden overtroffen door een nieuwe. Leren we van onze bevindingen of zoeken we keer op keer naar een nieuwe werkelijkheid omdat de huidige misschien niet goed genoeg zou kunnen zijn. Is de essentie niet genoeg of blijkt dat de essentie een doel op zich is geworden die keer op keer dieper kan worden uitgeplozen. Wanneer weten we wanneer de essentie is bereikt. Of is de essentie op zichzelf eindeloos of misschien wel doelloos. Leven we om te leven of leven we om te overleven?

Deze gedachte kwam tot me onder andere door dit filmpje.

http://www.youtube.com/watch?v=WNfFX2FE9AE%EF%BB%BF

6 januari 2011 om 15:32
maarten zei

Het is nutteloos te zoeken naar absolute waarheden want die bestaan niet. Toch is het niet vreemd dat dit de aard van de mens is, want zonder twijfel waren onze succesvolle voorouders de meest nieuwsgierigen en onderzoekenden, om zoveel mogelijk van je omgeving te begrijpen was uiteraard een groot en praktisch voordeel om te overleven, denk aan alle rijkheid van vruchten die op verschillende tijdstippen rijp zijn en op verschillende manieren zijn te bemachtigen, net als de talloze en verschillende dieren die we eten. Wie het vindingsrijkst was, en het beste kon plannen, was het succesvolste. Sinds 10.000 jaar hebben we de agricultuur uitgevonden en zo hoefden we niet meer ons hele bestaan aan overleven te denken, we hadden tijd over! We gingen steden bouwen en de taken verdelen. De wetenschappen ontstonden, want onze onverzadigbare geest blijft nu eenmaal doorzoeken. Alles moet begrepen worden! En nog steeds wordt onze kans om te overleven met de dag groter, dankzij de geneeskunde en talloze andere wetenschappen. Maar we blijven doorzoeken naar de essentie, we richten ons nu op het universum, want de aarde is maar een tijdelijke verblijfplaats die een keer onbewoonbaar wordt. Waarschijnlijk niet door de mens, maar zeker door aardrijkskundige omstandigheden op de schaal van sterrenstelsels. Dus in een verre toekomst zal zelfs de kosmologie van nut zijn om te overleven. The sky is the limit. Ook al getuigd het van arrogantie om van mening te zijn in staat te zijn om alles te begrijpen, die arrogantie heeft ons ver gebracht! Nooit zal onze nieuwsgierigheid bevredigd zijn, er zal altijd naar nieuwe “essenties” worden gezocht. Tenzij, het is denkbaar dat onze nieuwsgierigheid te ver doorschiet en nadelig wordt voor het overleven. Dan zal deze doorgeschoten nieuwsgierigheid zichzelf uitroeien, en onze natuur zal weer balans vinden. Onze natuur selecteert ons!

20 januari 2011 om 09:33

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)